Lekcja 16 – praca domowa z dnia 29 stycznia 2021

Bardzo dokładnie zrób pracę domową odnoszącą się do Trenu VIII, dlaczego? Tego dowiesz się na następnej lekcji.

1. Uzupełnij zdania:

Od 1575r. Jan Kochanowski mieszkał w ………………………….. Poeta przeżył tam lata opromienione szczęściem rodzinnym. Około 1579 r. spotkał go jednak straszny cios – …………………………………………………. . To przyczyniło się do powstania „………………………”.

Bohaterką tych wierszy jest właśnie ………………………………….., po stracie której dom poety jest ………………………………….. . W trenie VIII poeta opisuje ……………….. za życia dziecka i po jej ………………………. . Dom za życia Urszulki jest ……………………………, po śmierci natomiast: „ …………………………………………………..”

2. Odpowiedz na pytania w podręczniku ćw.I na str. 151

3. Wypełnij tabelę:
Wypisz z Trenu VIII wyrazy określające dom za życia i dom po śmierci dziecka (tekst trenu zajdziesz w podręczniku na str.151 lub w handout do lekcji 15).

Dom za życia dziecka:	Dom po śmierci dziecka:

Nazwij uczucia towarzyszące tym sytuacjom.

3. Opisz nastrój panujący w domu za życia Orszulki i po jej śmierci.

……………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………

………………………………………………………………………………………………………………………………

5. Przeczytaj ze zrozumieniem fragment powieści Mieczysława Jasturna „Poeta i dworzanin”, który czytaliśmy na lekcji.
„Choroba Orszulki przyszła tak nagle i uderzyła tak gwałtownie, że rodzice nie zdążyli nawet sprowadzić doktora z Radomia. A właśnie ukończyła dwa i pół roku, była zupełnie zdrowa i wesoła. Teraz jej czoło było rozpalone, oczy patrzyły jak przez mgłę, głos z trudem wychodził z krtani, błagała wzrokiem o pomoc, nie płakała. Zasnęła.Rodzice czuwali całą noc przy łóżeczku. Miała sen niespokojny. Prosiła o wodę. Nazajutrz była zupełnie nieprzytomna. Znów przyszła noc okropna, bezsenna. Rodzice upadli z nóg. Jan zdrętwiał wewnętrznie i zdawało się zobojętniał na wszystko. Nad ranem poszedł do swojego pokoju i zasnął w ubraniu na nie rozścielonym łóżku. Zbudził go straszny płacz Doroty, płacz który przebiłby niebo, gdyby było czymś, co mogłoby pojąć płacz. Nie powiedział ani słowa, nie zapłakał. Stanął przy łóżeczku, w którym leżał zimny trupek jego córeczki. Powieki miała przymknięte, cień od rzęs padał na policzki. Tylko włosy żyły, jasne, nie naruszone śmiercią, trwalsze od wszystkiego, co było dotąd Orszulą, złociły się pysznie na bieli poduszki. Można by mniemać, że mała śpi.”

6. Refleksja:
Na zakończenie chciałbym, żebyście pamiętali, że w takiej sytuacji jak znalazł się
Jan Kochanowski może znaleźć się każdy człowiek, bo takie jest życie i często ludzie szybko odchodzą, czasami zupełnie niespodziewanie i potem czegoś żałujemy, dlatego chciałabym,
żebyście po tej lekcji, może dość poważnej i momentami smutnej zapamiętali sobie pewien cytat. Pochodzi on z wiersza poety ks. Jana Twardowskiego.

cytat: „Śpieszmy się kochać ludzi, bo szybko odchodzą”.
Wpiszcie sobie ten cytat do zeszytu i niech będzie on dla was dewizą waszego dalszego

postępowania.

7. Praca domowa: w zeszycie napisz esej na jedną stronę na temat: Czy słowa poety „Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą” wydają ci się słuszne?
Następnie prześlij kopię na adres klasa10a@gmail.com page2image1695376