Czytanka ćw. 7 lub 8 str. 95
ćwiczenia II i III str. 98
oglądnąć film i zacząć czytać dwa rozdziały z podanego linku
Przenoszac sie w Kraine Kolorow poznalismy barwy podstawowe (czerwony, zolty, niebieski) oraz barwy pochodne (pomaranczowy, zielony, fioletowy). Porownywalismy takie same kolory o roznej intensywnosci. Zapoznalismy sie z terminami: jasny – jasniejszy, ciemny – ciemniejszy. W procesie laczenia barw podstawowych uzyskalismy barwy pochodne. Przypisywalismy kolory roznym emocjom: np. smutek – czarny, spokoj – zielony.
Zostaly wprowadzone nastepne litery: “L/l ; “E/e”
Uczylismy sie koledy pt.”Przybiezeli do Betlejem pasterze”.
Praca domowa:
1.Cw. str.20/24
2.Naucz sie czytac tekst str.21
3.Uloz w zeszycie jak najwiecej wyrazow z poznanych dotychczas liter: a, m, t, o, i, d, k, l, e.
Do zobaczenia 5 grudnia.
Do domu na 4 grudnia 2020 (virtualna)
1. Przeczytaj czytankę „Prawda została ogłoszona” str. 52.(Czytanki)
2. Zrób ćwiczenie I str. 99. (Gramatyka)
3. Zrób ćw. 19, 20 i 21 str. 11. (Gramatyka)
Kolejne zajecia zaplanowane sa na 4 grudnia online, o godzinie 7:00 pm. Wszystkie kolejne zajecia az do Swiat odbywac sie beda droga online. Jezeli ktos nie otrzymal zadnych informacji odnoscie nowej platformy online prosze jak najszybciej dac mi znac – szkolapolska.ela@gmail.com
Wazna informacja – dzialajace mikrofony sa obowiazkowe podczas zajec online, jezeli ktos nie bedzie mial mikrofonu, bedzie mial nieobecnosc.
Na ostatniej lekcji cwiczylismy czytanie “Pierwszy snieg”, wielu uczniow dostalo piatki, brawo! Pracowalismy z tekstem “Bez tytulu” str. 119, czytanie ze zrozumieniem, odpowiadalismy na pytania do tekstu, tlumaczylismy nieznane i nowe wyrazy. Rozmawialismy o dokarmianiu ptakow zima (dyskusja). Nastepnie nasza praca skupila sie nad gramatyka – poznalismy 3 rodzaje zdan: oznajmujace, pytajace i rozkazujace. Uczniowie bardzo ladnie umieli rozpoznac kazde ze zdan, wymyslalismy wlasne zdania i zapisywalismy je w cwiczeniach. Kolejnym etapem bylo rozwijanie zdan – cwiczenia str. 51 – 52. Tutaj tez wszyscy uczniowie byli bardzo aktywni i nie bylo wiekszych problemow z tworzeniem coraz to bardziej rozwinietych zdan.
Bardzo prosze na kolejne zajecia przyniesc kredki, klej do papieru. Chcialam takze przypomniec ze zeszyt w linie jest obowiazkowy 🙂
Nastepne zajecia odbeda sie 5 grudnia w szkole. Do zobaczenia!
Uzyj swojej wyobrazni,przenies Jankaw czasy wspolczesne do przecietnej polskiej rodziny.Jakby potoczyly sie jego losy?Przygotuj sie do wypowiedzi ustnej.W zeszycienapisz ogloszenie{zredaguj)w ktorym zawarta bedzie propozycja pomocy Jankowi.Przeczytaj opowiadanie”Nierozumieja ze ja chce”str.30 czytanka.Gdybys ty byl rodzicem jakie stanowisko zajabys w tej sprawie .Opisz zwoje przemyslenia.Cwiczenia str.67 cw.6 i 7.Prosze przyniesc ksiazki do historii (kto je posiada)……pozdrawiam do zobaczenia w sobote 5 grudnia w szkole polskiej.
Bardzo prosze o uzupelnienie zeszytu ucznia i wpisanie tematu lekcji, ktory realizowalismy na ostatnich zajeciach .
Temat: Analiza czytanki : “Samolubny Filip”. Dyskusja w klasie na temat samolubnego zachowania i jego skutkow w zyciu codziennym.
Gramatyka: stopniowanie przymiotnikow , praca z “Cwiczeniami”.
Zadanie:
Do zobaczenia w szkole Polskiej w najblizsza sobote 5 Grudnia 2020.
Zycze udanego i spokojnego tygodnia.
Piotr Mazur
Pomocy plan jak napisac charakterystyke postaci
WSTĘP
Powinno nim być wprowadzenie postaci i jej prezentacja. Napisz krótko, kim jest ta postać (ktoś z osób poznanych w czasie ostatnich wakacji, nowy nauczyciel, bohater książki itd.). Nie zapomnij o informacjach, w jaki sposób się z nią zetknąłeś – koleżankę poznałeś na wakacyjnym obozie żeglarskim; ciocia z dalekiego kraju przyjechała w odwiedziny; książkę, której bohatera opisujesz, dała ci w prezencie siostra itp.
ROZWINIĘCIE
Tutaj musisz szczegółowo opisać postać, którą charakteryzujesz.
Informacje o jej wyglądzie zewnętrznym – wzrost, budowa ciała, kształt i rysy twarzy, włosy, oczy, nos, usta itd.; ogólne wrażenie, np. przystojny, elegancki, sympatyczny itd.
Opisz usposobienie (dziecinne, flegmatyczne, kapryśne, koleżeńskie, optymistyczne, łagodne, przekorne, spokojne, wrażliwe, gwałtowne, nerwowe itd.).
Wskaż najważniejsze cechy umysłu (zdolny, odznacza się znakomitą pamięcią, spostrzegawczy, dowcipny, umiejący radzić sobie w każdej sytuacji, zaradny, posiadający różnorodne zainteresowania).
Opisz charakter:
ZAKOŃCZENIE
Tutaj musisz wyrazić swój stosunek do postaci (ocena postaci), np.: jest mi bliska, podziwiam ją, jestem pełna uznania dla …, chłopiec ten stał się moim prawdziwym przyjacielem, zaprzyjaźniłem się z tym człowiekiem (bohaterem), stał się moim autorytetem, imponuje mi, pragnę go naśladować, wzbudził moją sympatię. Warto rozwinąć nieco tę część i dodać kilka zdań o tym, co spowodowało, że masz właśnie taką, a nie inną opinię.
Kochani!
3. Następnie przesłać kopię odpowiedzi na adres: klasa10a@gmail.com do 3 grudnia 2020.
BONUS:
Jak wspominałem na lekcji, dla otwarcia umysłów i zrozumienia piękna kultury łacińskiej gorąco zachęcam do obejrzenia filmu, niestety nie ma wersji polskiej:
Lekcja 8: Początki piśmiennictwa polskiego –
Czego mamy się nauczyć:
Wskazówki
Zauważ kto pisał i w jakim języku, dla kogo, jaki był charakter wiekszości zapisów polskiego średniowiecza.
Pytania
Do domu
Pierwsze przypadkowo zapisane zdanie po polsku odnaleziono w trzynasto-wiecznej łacińskiej kronice klasztornej zwanej Księgą henrykowską (XIII w.). Wzrusza ono swą naiwną serdecznością, gdzie mąż zwraca się do żony mówiąc:
Daj, ać ja pobruszę, a ty poczywaj…Co znaczy: zostaw, te żarna, teraz ja pokręcę…
Kto, kiedy i w jakich okolicznościach to zapisał? Nie wiemy nic więcej o tym pierwszym polskim zdaniu.
Bogurodzica jest to najstarsza pieśń religijna i pierwszy polski wiersz.
Jest to nie tylko hymn religijny ale również pierwszy hymn narodowy śpiewany przez rycerzy przed bitwami, czego dowiadujemy się z kronik średniowiecznych. Odśpiewali go polscy rycerze na polach Grunwaldu przed największą bitwą średniowiecza w 1410 roku.
Jako hymn królewski towarzyszył uroczystościom koronacyjnym Jagiellonów. Bogurodzica jest to najstarszy zachowany poetycki tekst drukowany. W roku 1506 pieśń ta ukazała się drukiem w Krakowie w Statucie Jana Łaskiego.
Bogurodzica została utrwalona na piśmie w początkach XV wieku. Z tego czasu pochodzą dwa – zachowane do dziś – przekazy:
Bogurodzica była początkowo związana z mszą i procesją, ale już w XV wieku stała się pieśnią rycerską. Dzięki Janowi Długoszowi (historykowi, autorowi dzieła Annales seu Cronicae incliti Regni Poloniae – Roczniki czyli Kroniki sławnego Królestwa Polskiego) wiemy, że została ona odśpiewana pod Grunwaldem w 1410 roku, a także przed innymi bitwami w późniejszych latach. Towarzyszyła też uroczystościom koronacyjnym Władysława zw. Warneńczykiem. Właśnie dlatego nazwał Długosz Bogurodzicę “carmen patrium” (pieśnią ojczystą). W ciągu następnych stuleci straciła na znaczeniu. Pozycję “pieśni ojczystej” odzyskała w XIX wieku i zachowuje ją po dzień dzisiejszy (wg. Kotarski).
Geneza
Najwcześniej powstały dwie początkowe zwrotki – może w połowie, a może pod koniec XIII wieku, niewykluczone też, że dopiero u progu XIV stulecia. Hymn ten jest dla uczonych zagadką ponieważ polskie pieśni religine miały zazwyczaj swoje pierwowzory po łacinie. Językoznawcy ustalili, że powstał z całą pewnością między X a XIV wiekiem, ale nie można wskazac jego pierwowzorów we zródłach czeskich, łacińskich, bizantyjskich czy ruskich. Odpowiednik jego istnieje tylko w ikonografii średniowiecznej: Chrystus z Panną Maryją pojednej stronie a Jan Chrzciciel po drugiej. Tytuł Bogarodzica wywodzi sie z języka staro-cerkiewno-słwiańskiego i stanowi tłumaczenie greckiego terminu Theotokos (wg. Miłosz). Może on więc być orginalnym tekstem polskim.
Bogurodzica jest pieśnią modlitewną, której pierwsza zwrotka przynosi błaganie skierowane do Chrystusa za pośrednictwem Maryi. Zaczyna się ona apostrofą do niej – “Bogurodzicy” (matki Chrystusa), “dziewicy” (panienki, dzieweczki), “Bogiem sławienej” (przez Boga wielbionej), “zwolenej” (wybranej). Po apostrofie następuje prośba, by Maryja pozyskała u swego syna łaski dla ludzi: “Zyszczy nam (pozyskaj dla nas), spuści nam” (ześlij nam). Druga strofa zaczyna się zwrotami kierowanymi bezpośrednio do Chrystusa (nazwanego “bożycem”, synem Boga) – z przywołaniem Jana Chrzciciela, mogącego wesprzeć ludzkie błaganie. Modlitwa kończąca tę zwrotkę zawiera prośbę, by Chrystus zapewnił ludziom “na świecie zbożny (szczęśliwy) pobyt”, a po śmierci “rajski przebyt” (wieczne trwanie w niebie). Dalsze zwrotki rozwijały różne motywy: wielkanocne, pasyjne, litanijne – z wezwaniami do świętych.
W tym niezwykłym schemacie rytmicznym nieznany autor tekstu zwraca się najpierw do Matki Boskiej, błagając ją o wstawienninctwo u Syna i do samego Chrystusa, prosząc go by przez wzgląd na Jana Chrzciciela wysłuchał błagań o bogobojne życie na ziemi a po śmierci o życie w raju.
Dwie pierwsze strofki są najstarsze, więc wypada je znać na pamięć.
“Bogurodzica, Dziewica, Bogiem sławiena Maryja! Twego Syna, Gospodzina, Matko zwolena, Maryja, Zyszczy nam, spuści nam. Kiryjelejzon. | Twego dzieła krzciciela, Bożyce, Usłysz głosy, napełń myśli człowiecze. Słysz modlitwę, jąż nosimy, A dać raczy, jegoż prosimy, A na świecie zbożny pobyt, Po żywocie rajski przebyt. Kiryjelejzon; “ |
Literatura religijna polskiego średniowiecza to:
Literatura świecka polskiego średniowiecza to:
Kronikarze
Pisali wyłącznie po łacinie, ubogi język polski nie nadawał się jeszcze do opisu dziejów ojczystych. Byli przeważnie duchownymi – znaczna część literatury średniowiecznej to dzieło księży i zakonników. Pisali swe utwory najczęściej na zamówienie władców.
Gall Anonim (XII w.) prawdopodobnie był Francuzem. Jego kronika (zawierająca fragmenty poetyckie) opowiada o czasach trzech Bolesławów: Chrobrego, Śmiałego i Krzywoustego.
Wincenty Kadłubek (XII/XIII w.), biskup krakowski, beatyfikowany w 1764 r. Jego kronika zawiera rozmaite gatunki literackie, łączył historię z mitologią, prawdę z legendą. Kazał nawet Polakom uczestniczyć w historii starożytnej.
Jan Długosz (XV w.), kanonik krakowski, dyplomata, sekretarz biskupa Oleśnickiego. Zasłużył na miano pierwszego polskiego historyka
z prawdziwego zdarzenia. Wiedział, że historia to nie tylko ciąg epizodów, ale i prawdziwa lekcja życia. Jego dzieło czytano długo w rękopisie, wydane zostało dopiero w XVIII, a przełożone w XIX wieku!
Legenda o świętym “Aleksym”
Bardzo pouczający wiersz pochodzący z XV wieku.
Wyraża on tęsknotę ludzi średniowiecza do życia pełnego świętości – główną rolę odgrywają w nim posty, modlitwy, wyrzeczenia, ubóstwo. Święty Aleksy, który rozdał cały swój majątek biednym zrezygnował z zaszczytów i tytułów oraz wszelkich radości doczesnych, już za życia osiągnął stan świętości. Legenda mówi o cudach jakie zdziałał ale również o cierpieniach bohatera. Cierpienie otwiera człowiekowi drogę do nieba.
Rozmowa Mistrza Polikarpa ze Śmiercią
Jest to wierszowany dialog z XV w. Motyw śmierci należy do najważniejszych tematów sztuki średniowiecznej. Chociaż chrześcijaństwo traktuje śmierć jako otwarcie drogi do wiecznego życia, ludzie średniowiecza żyją w strachu przed śmiercią i umieraniem. W sztuce upiorna władza śmierci znajduje wyraz w licznych przedstawieniach “tańca śmierci” i “triumfu śmierci”. Właśnie “triumf śmierci” jest tematem Rozmowy. Śmierć – jak często w średniowieczu – pojawia się tu nie w postaci szkieletu, lecz ciała w stanie rozkładu. Jest chudą, bladą kobietą, uzbrojoną w kosę. Oświadcza: WSZYSTKIM ŻYWYM UTNĘ SZYJĘ. Nie daje się przekupić ani przebłagać, bezwzględna władczyni tego świata, którą zwyciężył tylko Syn Boży. W Nim cała nadzieja.
Opisz historię Św. Mikołaja.