Na ostatniej lekcji opisywalismy przezycia wewnetrzne. W swiecie emocji, czyli jak opisac wlasne przezycia na podstawie roznych scenek. Wiadomosci te przydadza sie nam przy opisie bohaterow w lektur.
- Dopasowywanie emocji do rysunków
- Dokańczanie zdań zwrotami
- Opis zachowania osób
- Synonimy do nazw uczuć i stanów
- Dopasowywanie emocji do zachowań – tabela
Jezyk polski jest bardzo bogaty w slowa i precyzyjnie nazywa uczucia: Obawa, niepokoj, lek, strach, przerazenie, trwoga, panika, radosc. Odpowiadalismy sobie na pytania: Po czym mozna poznac czyjes uczucia?
Czytalismy kolejny rozdzial Marina Kozery- opowiadanie Dabrowskiej. Do obrazowego opisywania przezyc przydaja sie zwiazki frazeologiczne, ktore wam podalam na ksero.
Na nastepne zajecia przygotuj do oceny:
- Redagowanie opisu przeżyć wewnętrznych naszego bohatera. Wybierz kilka fragmentów lektury, w których zdarzyło się coś wyjątkowego w życiu bohatera naszego Marcina.( Z tego co do tej pory przeczytalismy). Napisz o jego emocjach, przezyciach w tej danej sytuacji. Na przyklad: Marcin czul sie bardzo zdenerwowany i rozdrazniony gdy musial cos powiedziec w jezyku polskim. Nogi mu sie ugiely jak pani go zapytala Oniemial z wrazenia jak zobaczyl Krysie gdy przechodzila przez ulice. Oczy zablyszczaly mu z radosci.
- Opisz Przynajmniej trzy rozne fragmenty po pare zdan do zeszytu. Pamietaj o uzyciu zwiazkow frazeologicznych, ktore wam podalam na kartce. Nie ograniczaj się do wymieniania uczuć, przedstaw ciekawy sposób ich wewnętrzne i zewnętrzne przejawy. Przedstaw sytuację, która wywołała opisywany stan emocjonalny.
- Przeczytaj dalsza czesc rozdzialu “Wyprawa z Krysia” od str. 47 do 53
- Gramatyka: dokoncz zaczete cwiczenia.
- Zapoznaj sie z materialem ponizej by utrwalic nasza lekcje. Zycze owocnej nauki do zobaczenia za tydzien. Pamietajcie o Formach demograficznych podpisane do oddania!
Trening ortograficzny te cwiczenia dalam wam na ksero prosze zrobic.
Wyrażenia przyimkowe
| na pewno, w ogóle, w końcu, beze mnie, na co dzień, na szczęście, na przykład, na odwrót, od razu, po prostu, po czym, poza tym, przede wszystkim, na ogół, przeze mnie, spode łba, za to, naprawdę, naprzeciwko, nawzajem, ponadto, wbrew, wcale, wprawdzie, wprost, dlatego, wreszcie |
Wyróżniony wyraz zastąp wyrażeniem przyimkowym z ramki. poniżej. Każdego wyrażenia możesz użyć tylko jeden raz.
Hania zazwyczaj ____________ wracała do domu z Martą. Tym razem na 100 procent
____________ coś się musiało stać, bo chociaż Hania czekała bardzo długo na koleżankę,
obawiała się, że i tak w rezultacie ____________ będzie musiała wracać sama. Dziewczynka
istotnie ____________ była zaniepokojona, po pierwsze ____________ z tego powodu
____________, że do tej pory nigdy ____________ nie zdarzało im się pokłócić. Było to
zdecydowanie ____________ niezwykłe, dodatkowo ____________ umawiały się, że jeśli
którejś coś wypadnie, powiedzmy że ____________ będzie musiała pójść do świetlicy, to
natychmiast ____________ powiadomi koleżankę. Każdego dnia ____________ kontaktowały
się za pomocą komórek. Kiedy jedna wysyłała tzw. wędkę, druga zwyczajnie
____________ podchodziła do okna. Koleżanki mieszkały vis-à-vis ____________ siebie,
w dodatku ____________ nie miały w oknach firanek, więc mogły do siebie wzajemnie
____________ machać.
Teraz jednak komórka Marty była wyłączona. „Przecież jej mówiłam, żeby nie szła sama
____________” – złościła się Hania. Chociaż, inaczej ____________ niż Marta, uchodziła za
osobę cierpliwą, tym razem na przekór ____________ pozorom ani trochę ____________
jej się to nie podobało. Dobrze, że ____________ Marta ostatecznie ____________ przyszła.
Hania spojrzała na nią ponuro ____________, następnie ____________ się roześmiała,
bo Marta wyglądała na uszczęśliwioną. „Chociaż ____________ z mojego powodu
____________ spóźnimy się do domu, ale przynajmniej ____________ dostałam szóstkę
z polskiego!’’.
Wpisz odpowiednią końcówkę. -ia, -ja, -i, -ii, -ji
Zapamiętaj
• Jeżeli w mianowniku wyraz kończy się na –ia, to w dopełniaczu, celowniku, miejscowniku
piszemy -ii.
• Jeżeli w mianowniku wyraz kończy się na -ja, to zazwyczaj w dopełniaczu, celowniku, miejscowniku
piszemy -ji. W niektórych przypadkach piszemy -i (na przykład: Kai, nadziei, kniei).
Wpisz odpowiednią końcówkę-ia, -ja, -i, -ii, -ji
Na lekc__ histor__ w klasie piątej podczas dyskus__ na temat odkryć geograficznych
pojawiły się pytania: Czy jest możliwe, żeby w dwudziestym pierwszym wieku dokonać
nowych odkryć? Czy już wszystkie lądy zostały odkryte? Wszyscy uważnie słuchali Jul__,
która dużo czytała o odkryciu m.in. Island__, Grenland__, Austral__, Nowej Zeland__
i oczywiście Ameryki. Dziewczynka nie przegapiła żadnej audyc__ na temat ekspedyc__
geograficznej. Była dumna z kolekc__ kamieni przywiezionych z dalekich podróży.
A wszystko zaczęło się od lekc__ dotyczącej Krzysztofa Kolumba. Ten urodzony
we Włoszech żeglarz i podróżnik wiedzę dotyczącą nawigac__, astronom__ zdobywał
w Portugal__. W roku 1492, będąc w służbie królowej Hiszpan__, wyruszył pełen nadzie__
z Półwyspu Iberyjskiego na zachód, w kierunku Ind__. Kiedy po 71 dniach przybił do lądu,
był przekonany, że dotarł do wschodnich wybrzeży Az__. W akc__ pokonywania nowej drogi
morskiej wziął udział jeszcze trzykrotnie. Do końca życia żył w nieświadomości, że odkrył
nowy kontynent – Amerykę.
Europejczycy zaczęli podbijać nowe ziemie. Do zdobytych kolon__ przybywali Hiszpanie,
Portugalczycy. Stamtąd trafiły na nasze stoły ziemniak__.
Według Jul__, pełnej nostalg__ za minionymi czasami, nie mają rac__ ci, co uważają, że
odkryto już wszystkie kontynenty czy wyspy. Ona, wielbicielka podróżowania, wraz z rodzicami
przemierzyła już tereny Franc__, Grec__, Holand__, Belg__, Angl__, Turc__. Nigdy
nie pozbędzie się nadzie__, że odkryje nowy ląd albo chociaż dotrze tam, gdzie stopa ludzka
jeszcze nie stanęła.
Wpisz odpowiednią końcówkę. –ia, -ja, -i, -ii, -ji
Rodzina Wiktor__ postanowiła wyjechać na kilkudniowy pobyt z daleka od cywilizac__i odzyskać odrobinę energ__ do dalszej pracy i nauki. Po rodzinnej dyskus__ wybrali Podlasie. Zarezerwowali noclegi i w środę wyruszyli. W związku z długim weekendem w radiu informowano o nasilonej akc__ polic__. Na szczęście oni zatrzymali się tylko raz, i to na stac__ paliw. Kiedy dojechali do niewielkiej wsi nad Biebrzą, zobaczyli, że nie ma tu zbyt dużo atrakc__. Po kolac__ wybrali się na spacer po okolicy. Szli wzdłuż ale__ drzew liściastych w kierunku Biebrzy. Krótko zachwycali się urodą rzeki, gdyż nie byli przygotowani do inwaz__ arm__ komarów. W drodze powrotnej nie mogli opędzić się od zgra__ psów.
Kiedy dotarli na kwaterę, odetchnęli z ulgą. Mieszczuchy!
Rano wyruszyli do bocianiej wioski. Nie wzięli pod uwagę faktu, że czwartek jest dniem proces__ Bożego Ciała. Zobaczyli dywany usłane płatkami kwiatów, domy ozdobione bukietami konwal__ oraz lil__.
Po południu skorzystali z propozyc__ gospodarza, który zaprosił ich na tzw. fotosafari. Udało się uwiecznić na zdjęciach stado żuraw__ i łosia. W piątek, zaopatrzeni w środek przeciwko ukąszeniom, udali się na spływ Biebrzą – leniwą rzeką. Zobaczyli podmokłe torfowiska, szuwary, wszystko bez ingerenc__ człowieka. Z nadmiaru emoc__ zaniemówili.
W sobotę poznawali tajemnice knie__ Puszczy Białowieskiej. Wyprawę odbyli z przewodnikiem. Dopiero po obejrzeniu dokładnie fotograf__ z tej wyprawy dostrzegli żubra ukrytego za drzewem.
