- Przeczytaj ze zrozumieniem fragment powieści Krzyżacy, Sienkiewicza str. 71-73 w podreczniku, sprawdz czy rozumiesz tekst i odpowiedz na pytania I,II, 2)
- Naucz się płynnie czytać ten fragment (na ocene).
- Ksero copy rozdane w klasie -praca z tekstem. Przeczytaj i odpowiedz na pytania pod fragmentem. Do oddania na ocene.
- Dla ambitnych: cw. 3/75
Zapamiętaj z lekcji: Rycerz-bohater literacki.
W sredniowieczu istnialy trzy glowne typy zolnierzy: piesi, lucznicy i rycerze. Slowo “rycerz” pochodzi od staroangielskiego slowa oznaczajacego “sluga”
Typy bohaterów w epoce sredniowiecznej – czyli wzorce postaw: rycerza, wladcy i swietego
Cechy rycerza
Męstwo, odwaga, honor, wierność kodeksowi rycerskiemu, oddanie się Bogu i władcy. Wierność danemu słowu i zasadom, przyjacielowi i damie swego serca.
Pobożność, waleczność, mistrzostwo w rycerskim rzemiośle, szlachetność intencji, uczciwość w walce, uczestnictwo w wojnach i turniejach rycerskich, opiekunczosc, prawdomownosc.
Cechy Władcy
Mądrość i duma, pobożność, miłosierdzie dla poddanych, sprawiedliwość, cechy rycerskie:
więc i waleczność, honor, odwaga.
Cechy Świętych bohaterow
Pobożność, całkowite oddanie się Bogu, umartwianie ciała, śluby czystości, rezygnacja z dóbr doczesnego świata, ubóstwo, medytacja, często męczeństwo, a nawet śmierć za wiarę.
Symbole – znaki
- KRZYŻ – znak teocentrycznego światopoglądu, religijności, wielkiego wpływu Kościoła na politykę.
- MIECZ – pierwszorzędne znaczenie stanu rycerskiego; średniowiecze epoką wojen.
- TIARA – potrójna korona papieża, to znak władzy duchownej – podległości Europy Watykanowi.
- KORONA – symbol władzy świeckiej; ustrojem politycznym państw tego okresu jest monarchia, na której czele stoi król lub cesarz.
Cechy literatury średniowiecznej
- Dwutorowość – podział na literaturę religijną i świecką.
- Dydaktyczność – jest po to, by pouczyć odbiorcę, dać mu wskazówki do życia i wzorce postępowania.
- Alegoryczność i symboliczność – świat według twórców epoki to pewnego rodzaju zbiór znaków dawanych przez Stwórcę.
- Rękopiśmienność – pisano ręcznie – na pergaminie w skryptoriach klasztorów. Druk wprowadzi dopiero Jan Gutenberg, co otworzy nową epokę.
- Dwujęzyczność – z przewagą łaciny. Powstają też pierwsze utwory w językach narodowych.
- Anonimowość – autorzy piszą dla chwały Boga, nie dla swojej sławy.
- Schematyczność – służąca pouczeniu przez utarte wzory, powtarzanie.
Dla rycerzy, zgodnie z ich etosem, ważne były zasady: ochrona swego pana, ochrona religii, szczodrość, honor i chęć zasłużenia sobie na względy damy serca.
Stan rycerski był silnie i nierozerwalnie związany z religią chrześcijańską. Dlatego na przykład w Polsce na Pomorzu
o rycerstwie można mówić dopiero od wieku XII, gdyż wcześniej panowało tam pogaństwo.
Kolebką rycerstwa była Francja, później rycerstwo jako stan wyodrębniło się w Niemczech i pozostałych krajach należących do kultury łacińskiej
