- Naucz sie na pamiec fragmentu Inwokacji Adama Mickiewicza (od slow Litwo… do …..za zwrocone zycie podziekowac Bogu)) Bedziemy sie uczyc calosci takze jak ktos ma wiecej czasu to prosze wiekszy fragment sie nauczyc.
- Dokoncz fragment mowiacy o grzecznosci przy stole z Pana Tadeusza i odpowiedz na pytania, wiekszosc zrobilismy juz w klasie.
- Wypelnij karte pracy otrzymana w klasie o Szlachcie, wiadomosci z lekcji i w ksiazce str. 98.
- Gramatyka dwie kartki: kserokopia z klasy.
- Przeczytaj o postaciach historycznych w Panu Tadeuszu. Wiadomosci ponizej.
- Wersja spiewajaca do nauki: https://www.youtube.com/watch?v=Dey1qq9N6Ac
- INWOKACJA ADAM MICKIEWICZ PAN TADEUSZ Do nauki! https://www.youtube.com/watch?v=HNW3BERL5dA
- Recytacja 3-letniego Rafalka posluchajcie: https://www.youtube.com/watch?v=6J9om4jfov8
Postacie historyczne w Panu Tadeuszu
Jan Henryk Dąbrowski – generał wojsk polskich, twórca polskich legionów we Włoszech. Pojawia się w opowieściach Robaka oraz Bartka Prusaka. O jego bohaterstwie szepczą ludzie na Litwie, wyczekując jego przybycia. W 1812 roku zjawia się w Soplicowie, gdzie stacjonuje jego sztab. Na jego życzenie Wojski przygotowuje polską ucztę.
Karol Otto Kniaziewicz – generał, uczestniczył w wojnie polsko – rosyjskiej w roku 1792, dowódca dywizji w armii Księstwa Warszawskiego. Pojawia się w finałowej scenie dzieła na zaręczynowej uczcie w Soplicowie. Jako jedyny jest w stanie udźwignąć osławiony scyzoryk Gerwazego, który zresztą dostaje w podarunku od Klucznika.
Napoleon Bonaparte – postać znacząca, choć fizycznie nieobecna. Cesarz Francuzów, w którym Polacy widzą nadzieję na odzyskanie niepodległości i który jest wyczekiwany na Litwie. Bardzo często jego osoba przewija się w rozmowach szlachty. Jego wizerunek widnieje na tabakierce księdza Robaka.
Kosciuszko Tadeusz był polskim żołnierzem powstańcem.
Dowodził powstaniem pod Racławicami. Odnósł wiel zwycięstw w Polsce tak i jak W USA gdzie walczył. naczelnik powstania narodowego r. 1794,
Rejtan Rejtan Tadeusz, konfederat barski, poseł na sejm z województwa nowogródzkiego w r. 1773, protestował przeciw rozbiorowi Polski, a popadłszy w obłąkanie skutkiem nieszczęść narodowych, skończył samobójstwem r. 1780. Uwieczniony na obrazie Matejki
Jasinski rodem z Wilna, poeta-żołnierz, pułkownik inżynierji, przygotował powstanie Wilna (r. 1794). Zginął jako generał w krwawej walce na Pradze, przedmieściu Warszawy. — Mickiewicz poświęcił Jasińskiemu utwór dramatyczny po francusku napisany r. 1838, z którego tylko dochował się ułamek początkowy.
Korsak Tadeusz, poseł na sejm czteroletni, czyny w powstaniu Kościuszki, zginął obok Jasińskiego na Pradze r. 1794.
Na ścianach widzi portrety bohaterów narodowych: Kościuszki, który przysięga na stopniach ołtarza, że wypędzi z kraju zaborców, Rejtana po uwięzieniu, Jasińskiego i Korsaka na szańcach Pragi podczas najazdu Moskali. Pociąga za sznurek starego zegara kurantowego i słyszy dźwięki Mazurka Dąbrowskiego.
Fedon,“ pod tym tytułem wydał Platon, filozof grecki, dialog o nieśmiertelności duszy. — Kato (M. Procius Cato Uticensis), Rzymianin starożytnego hartu duszy, nie chcąc się zdać na łaskę wrogów, skończył samobójstwem w r. 46 przed Chr. Żywot Katona napisał Cycero.
Tu Kościuszko w czamarce krakowskiej, z oczyma
Podniesionymi w niebo, miecz oburącz trzyma
(…) Dalej w polskiej szacie
Siedzi Rejtan żałośny po wolności stracie,
W ręku trzymna nóż, ostrzem zwrócony do łona,
A przed nim leży Fedon i Żywot Katona.
Dalej Jasiński, młodzian piękny i posępny,
Obok Korsak, towarzysz jego nieodstępny,
Stoją na szańcach Pragi, na stosach Moskali,
Siekąc wrogów, a Praga już się wkoło pali.
Nawet stary stojący zegar kurantowy
W drewnianej szafie poznał, u wniścia alkowy,
I z dziecinną radością pociągnął za sznurek,
By stary Dąbrowskiego posłyszeć mazurek
Dobór postaci jest znaczący – są to bowiem walczący o wolność Polski tragiczni bohaterowie różnych krwawych bitew, tj. walki powstania kościuszkowskiego, rzeź Pragi.
Adam Mickiewicz w naszej narodowej epopei ukazał pewien rzeczywisty trend. Umieścił na ścianach soplicowskiego dworu prócz Kościuszki i Rejtana także Jasińskiego i Korsaka, bohaterów ostatniego starcia zbrojnego insurekcji kościuszkowskiej, a zarazem ostatniej bitwy Rzeczypospolitej Obojga Narodów, rozegranej w obronie Warszawy 4. listopada 1794 roku. Bohaterowie, których wizerunki zdobiły ściany ziemiańskich siedzib zmieniali się oczywiście z upływem czasu i regionu.
Ściany polskich dworów przepełnione były obrazami! Wisiały na nich głównie portrety przodków, portrety sławnych Polaków, krajobrazy Rzeczypospolitej i sceny z życia.Towarzyszyły one naszym przodkom każdego dnia.
Wbiega i okiem chciwie ściany starodawne
Ogląda czule, jako swe znajome dawne.
Też same widzi sprzęty, też same obicia,
Z którymi się zabawiać lubił od powicia;
Lecz mniej wielkie, mniej piękne, niż się dawniej zdały
I też same portrety na ścianach wisiały.
Tu Kościuszko w czamarce krakowskiej, z oczyma
Podniesionymi w niebo, miecz oburącz trzyma;
Takim był, gdy przysięgał na stopniach ołtarzów,
Że tym mieczem wypędzi z Polski trzech mocarzów,
Albo sam na nim padnie. Dalej w polskiej szacie
Siedzi Rejtan żałosny po wolności stracie,
W ręku trzyma nóż, ostrzem zwrócony do łona,
A przed nim leży Fedon i Żywot Katona.
Dalej Jasiński, młodzian piękny i posępny,
Obok Korsak, towarzysz jego nieodstępny,
Stoją na szańcach Pragi, na stosach Moskali,
Siekąc wrogów, a Praga już się wkoło pali.
Któż myśląc dziś o dworze polskim i o jego wnętrzach nie ma przed oczami obrazu przedstawionego nam przez wieszcza Mickiewicza? „Tu Kościuszko w czamarce krakowskiej” dalej „Rejtan żałosny po wolności stracie”, Jasiński, Korsak…
ak widać, Adam Mickiewicz w naszej narodowej epopei ukazał pewien rzeczywisty trend. Umieścił na ścianach soplicowskiego dworu prócz Kościuszki i Rejtana także Jasińskiego i Korsaka, bohaterów ostatniego starcia zbrojnego insurekcji kościuszkowskiej, a zarazem ostatniej bitwy Rzeczypospolitej Obojga Narodów, rozegranej w obronie Warszawy 4. listopada 1794 roku. Bohaterowie, których wizerunki zdobiły ściany ziemiańskich siedzib zmieniali się oczywiście z upływem czasu i regionu.