1. Ignacy Krasicki – życiorys – krótka notatka
2. Ciekawostki z zycia Krasickiego
3. Co to jest bajka?
4. Roznice miedzy bajka a basnia
5. Wazne pojecia: alegorie, dydaktyzm
6. Analiza bajek Krasickiego
7. Sladami oswieceniowych zabytkow przyklady w ksiazce.
8. Sprawdzenie zadania domowego.
Zadanie domowe na 7 maja do godziny 18:00pm
- Posluchaj bajki Krasiciego pt: „Czapla, ryby i rak” i odpowiedz na ponizsze pytania. Na jaki pomysl wpadla czapla? O co poprosily ryby? Jak ptaki oszukaly? Co czapla chciala na deser? Jaka nauka wynika z tej bajki? Napisz o czym jest ta bajka.
2. Zrob notatke w zeszycie na temat tworczosci Ignacego Krasickiego. Na podstawie zajec online i podrecznika
3. Cwiczenia z podrecznika strona 237 cw. G3,G4, G6 napisz w ksiazce. Nie przysylaj, przepytam ustnie na lekcji.
https://prezi.com/wvyeioh_uaf_/ignacy-krasicki-biografia-i-twroczosc/
Ciekawostki o Ignacym Krasickim
- Do bardzo interesujących kwestii należy fakt, iż Krasicki był pośród jemu współczesnych niezwykle utalentowanym pochlebcą. W tej też dziedzinie kształcił się wyjątkowo pilnie, by móc zawsze taktownie, ale i z dystansem, pochlebiać i nie wchodzić tym samym w obszar ironii. Odnajdował zatem w swych pochlebstwach złoty balans.
- Redagowane przez Krasickiego czasopismo „Monitor” w swej formie naśladowało znanego i cenionego angielskiego „Spectatora”.
- Krasicki był nieprzejednanym krytykiem sarmatyzmu z jego wszystkimi przywarami, takimi jak pijaństwo i marnotrawstwo, na czele z życiem ponad stan.
- Literatura stała się dla Krasickiego swego rodzaju środkiem łagodzącym doskwierające mu poczucie bezradności i zniewolenia zaistniałą sytuacją polityczną.
- Ignacy Krasicki kładł nacisk na poprawną, dobrą polszczyznę, wolną od zapożyczeń na przykład z ubóstwianego wówczas przez wielu języka francuskiego.
- Nazywany jest po dziś dzień „księciem poetów polskich”.
3. Naucz sie plynnie czytac bajke Krasickiego pt: “Przyjaciele” i napisz jaki jest moral tej bajki.
Przyjaciele
Zajączek jeden młody
Korzystając z swobody
Pasł się trawką, ziółkami w polu i ogrodzie,
Z każdym w zgodzie.
A że był bardzo grzeczny, rozkoszny i miły,
Bardzo go inne zwierzęta lubiły.
I on też, używając wszystkiego z weselem,
Wszystkich był przyjacielem. Polowanie
Raz, gdy wyszedł w świtanie i bujał po łące,
Słyszy przerażające
Głosy trąb, psów szczekania, trzask wielki po lesie.
Stanął… Słucha… Dziwuje się…
A gdy się coraz zbliżał ów hałas, wrzask srogi,
Zając w nogi.
Wspojźrzy się poza siebie: aż tuż psy i strzelce!
Strwożon[1] wielce,
Przecież wypadł na drogę, od psów się oddalił.
Spotkał konia, prosi go, iżby się użalił:
«Weź mnie na grzbiet i unieś!» Koń na to: «Nie mogę,
Ale od innych będziesz miał pewną załogę[2]».
Jakoż wół się nadarzył. «Ratuj, przyjacielu!»
Wół na to: «Takich jak ja zapewne niewielu
Znajdziesz, ale poczekaj i ukryj się w trawie,
Jałowica mnie czeka, niedługo zabawię.
A tymczasem masz kozła, co ci dopomoże».
Kozieł: «Żal mi cię, niebożę!
Ale ci grzbietu nie dam, twardy, nie dogodzi:
Oto wełniasta owca niedaleko chodzi,
Będzie ci miętko[3] siedzieć». Owca rzecze:
«Ja nie przeczę,
Ale choć cię uniosę pomiędzy manowce,
Psy dogonią i zjedzą zająca i owcę:
Udaj się do cielęcia, które się tu pasie».
«Jak ja ciebie mam wziąć na się,
Kiedy starsi nie wzięli?» — cielę na to rzekło
I uciekło.
Gdy więc wszystkie sposoby ratunku upadły,
Wśród serdecznych przyjaciół psy zająca zjadły[4].
Przypisy
[1]strwożon — strożony, przestraszony. [przypis edytorski]
[2]załoga — tu: pomoc. [przypis redakcyjny]
[3]miętko — dziś popr. miękko. [przypis edytorski]
[4]Wśród serdecznych przyjaciół… — zdanie to weszło do repertuaru przysłów. [przypis redakcyjny]