Analiza i glosne czytanie wiersza oraz omowienie zasad savoir-vivre. Cwiczenia z podrecznikiem od str. 79 do 83 redagowanie tekstu i rad dotyczacych ucztowania w czasach sredniowiecznych. Dziekuje tym uczniom, ktorzy bardzo ladnie sie wypowiadali i brali czynny udzial w dzisiejszych wirtualnych zajeciach, oczywiscie sa za to wysokie procenty.
O zachowaniu sie przy stole analiza utworu Przeclawa Słoty.
Wiersz O zachowaniu się przy stole zwany także Wierszem o chlebowym stole jest poematem dydaktyczno-obyczajowym, w którym wyłożone są zasady dobrego zachowania podczas biesiad.
Pierwsza część utworu poświęcona jest ucztom dworskim, które powinny być dla uczestników przyjemnością i radością. Autor przedstawia zachowanie osób wysoko urodzonych, których zachowanie powinno znacznie się różnić od obyczajów pospólstwa. Pisze o normach
obowiązujących biesiadników – o myciu rąk przed jedzeniem, spożywaniu małych kęsów, powstrzymywaniu się od zabierania
Jakie tematy podejmuje Słota w utworze O zachowaniu się przy stole?
- Pierwszy to pouczenie, jak zachowywać się podczas uczty – średniowieczny savoir-vivre.
- Drugi to kult kobiety, jaki propaguje zacny Słota, nakazując rycerzom czcić „cudną twarz” i usługiwać jej przy stole. Czegóż uczy jeszcze? Aby myć ręce przed jedzeniem, aby panny jadły do woli, lecz sięgały po drobne kąski, by rycerze usługiwali damom i prowadzili z nimi konwersację.
Słota operuje mocnymi antyprzykładami: niewychowany biesiadnik siada „jako wół, jakby w ziemię wetknąć koł” albo „jeść będzie z twarzą cudną mieć będzie rękę brudną”. Przyznać trzeba, że obyczajowe pouczenia wcale nie straciły na aktualności. Być może, przydałoby się też przypomnieć współczesnym średniowieczną pochwałę dam. Słota przypomina autorytet Matki Boskiej, która patronuje kobietom i nakazuje „czcić żeńską twarz”.
Europejska etyka biesiadna dokładnie określała normy postępowania przy biesiadnym stole. Przed posiłkiem odmawiano modlitwę, dobrym zwyczajem było mycie rąk. Miejsca za stołem zajmowano zgodnie ze swoim stanowiskiem (to przypomina nam Pana Tadeusza), również głos zabierano w odpowiedniej kolejności, i otaczano szacunkiem damy. Ale to nie wszystko! Zakazywano też głośnego wycierania nosa w serwetkę i dłubania w nosie, uszach i oczach, także dłubania w zębach nożem. Zakazywano spluwania na stół i odkładania do wspólnych półmisków ogryzionych kości i wyjętych z ust kąsków. Zakazywano sapania, mlaskania, zasypiania i drapania się przy stole. I słusznie.
Jakie tematy podejmuje Słota w utworze O zachowaniu się przy stole?
Utwór Przecława Słoty dzieli się na dwie części, które podejmują dwa tematy wiodące. Pierwszy to pouczenie, jak zachowywać się podczas uczty – średniowieczny savoir-vivre. Drugi to kult kobiety, jaki propaguje zacny Słota, nakazując rycerzom czcić „cudną twarz” i usługiwać jej przy stole. Czegóż uczy jeszcze? Aby myć ręce przed jedzeniem, aby panny jadły do woli, lecz sięgały po drobne kąski, by rycerze usługiwali damom i prowadzili z nimi konwersację. Słota operuje mocnymi antyprzykładami.
Co znajdziemy w utworze parenezy biesiadnej?
Scenariusz poradnika Słoty
- zwrot do Boga
- pochwała stołu i jadła
- myśl filozoficzna – uczta pozwoli zapomnieć o troskach krótkiego życia
- zasady zachowania się przy stole
- przeciwstawienie obyczaju domowego obcemu
- propagowanie higieny – mycia rąk przed posiłkiem
- zwrot do dam – ich kodeks
- pochwała kobiety
- zasady rozmowy przy stole
- zamknięcie utworu – zwrotem do Boga
Jakie znaczenie ma Wiersz o chlebowym stole Słoty?
Taki wiersz to:
- Podróż wstecz – w XV w. w Polsce – i niespodzianka. Nie tylko dzikie pola i puszcze, ale etykieta dworska, przywiązanie do ziemskich rozkoszy, jak najbardziej. Polski dwór nie gorszy był od europejskiego! Ucztowano, wielbiono damy, dwornie spożywano posiłki przy dźwiękach muzyki i rytmicznej recytacji wiersza Przecława Słoty! (Dlatego recytatyw)
- Stół gromadzi mieszkańców dworu – jest tu rycerz i panosza (rycerz służebny), twarze cudne – panie i panny.
- Poradnik jest przy okazji obrazkiem obyczajowym.
- Rozpoczyna ważną w naszej kulturze tradycję – szacunku dla stołu i chleba. Choć stół wydaje się symbolem wartości jak najbardziej doczesnych – ma ugruntowanie religijne. Pierwszy ważny stół to przecież ten z Ostatniej Wieczerzy! Usadzenie apostołów także jest nie bez znaczenia. Potem stół staje się symbolem domu, centrum zamków rycerskich, ośrodkiem obrad. Chleb – symbolem Chrystusa, ale i dobrobytu, wdzięczności człowieka wobec Boga za dar życia. I tak właściwie zostało do dziś.
Stół w wiekach późniejszych
W Soplicowie!
Mickiewicz w Panu Tadeuszu powraca do tematu Słoty – daje pokaźne pouczenie o zachowaniu się przy stole! W słynnej przemowie Podkomorzego, który karci zachowanie młodzieży, nakazuje dbać przy stole o damy – wyraźnie pobrzmiewa echo utyskiwań burgrabiego Przecława. Ważne jest usadzenie przy stole w Soplicowie – miejsca zajmuje się w zależności od wieku i urzędu.
Uczta w Kiejdanach
Kluczowa w polskiej literaturze i w Potopie Sienkiewicza. Przyjmuje nieco inny wymiar niż tylko obraz obyczajów czy ugruntowanie tradycji. Staje się miejscem tragedii narodowej – przy ogromnym stole rycerskim, gdzie zebrał się kwiat szlachty i magnaterii, dochodzi do zdrady narodowej. Radziwiłł oznajmia sojusz ze Szwedami. Patriotyczna szlachta wypowiada mu posłuszeństwo – poza nieszczęsnym Kmicicem oczywiście, który stoi oniemiały, patrząc, jak przez głupotę traci honor i Oleńkę.
Co mogło być naprawdę na XVII-wiecznym stole?
Bogactwo dań, koniecznie podanych z pomysłem. Oto relacja z uczty wielkanocnej, z czasów Władysława IV:
Stało cztery przeogromnych dzików, to jest tyle, ile części roku. Każdy dzik miał w sobie wieprzowinę, alias szynki, kiełbasy, prosiątka. (…) Stało tandem dwanaście jeleni, także całkowicie upieczonych, ze złocistymi rogami, nadziane rozmaitą zwierzyną. Te jelenie wyrażały dwanaście miesięcy. Naokoło były ciasta sążniste, tyle ile tygodni w roku, to jest pięćdziesiąt dwa, całe cudne placki, mazury, żmudzkie pierogi, wszystko wysadzane bakalią. Za tym było 365 babek, tyle ile dni w roku. Za: Jan Stanisław Bystroń, Dzieje i obyczaje dawnej Polski
Stół zgody narodowej
Był stół miejscem waśni – był symbolem pojednania. Okrągły stół roku 1989 – miejsce obrad w Polsce, miejsce decyzji politycznych, które zmieniły oblicze kraju – przy tym stole demokracja zwyciężyła stary reżim. Obrady były wynikiem strajków i buntu Polaków przeciwko systemowi socjalistycznemu. Ideę okrągłego stołu – równości wszystkich biesiadników – zaczerpnięto z kultury rycerskiej. Tak średniowieczny stół wyszedł poza ramy literatury do najprawdziwszego życia – siedem stuleci później.